Γράφει η Κυριακή Ψαρουδάκη*
Για τον Άνθρωπο
«Αμφιβάλλω για το τραγούδι των πουλιών.
Ψάχνω για την ολοκλήρωση του κυκλικού επιχειρήματος.
Βυθίζομαι στη λαμπερή ομορφιά του κόσμιου χάους.
Αναρωτιέμαι για την ορθότητα της ανατολής του ήλιου.
Στη λάσπη του βαλτωμένου κοινού νου.
Μα δεν μπορώ να ζήσω σαν να μη σταυρώθηκε ο Χριστός…»
Κατερίνα Βλαχάκη.
Ο άνθρωπος υπήρξε ανέκαθεν και θα υπάρξει στο κέντρο του ενδιαφέροντος.
«Τι εστίν άνθρωπός;»
Αριστοτέλης. «Ζώον λογικόν»
Max Scheler “Das lebendigex, das Gott such (=το ζωντανό που αναζητεί το Θεό).
Homo sapiens (=σοφός), Homo insipiens (=ανόητος), homo computers (=σύγχρονος)
«Σύνολο των κοινωνικών αλλαγών» Μαρξ.
Η περιπέτεια του ανθρώπου ξεκινά από την ανυπόταχτη φύση του.
Πολλές φορές αλλάζει τις δυνατότητες του και μεταβάλλει τα ελάχιστα σε θησαυρούς.
Γιατί οι άνθρωποι, ενώ είναι ανώτεροι από όλα τα έμβια όντα χάρη στο λόγο γίνονται παράλογοι;
Οι απαιτήσεις του περιβάλλοντος επιτάσσουν την υπακοή σε αυτό. Αναγκαστικά υποτάσσεται στα συμβατικά σχήματα της τρέχουσας κοινωνίας. Η απάρνηση της πραγματικότητας, οδηγεί σε επαναλήψεις και συγκρούσεις.
Η δίψα για ευζωία οδηγεί στην απανθρωπιά.
Όσοι έχουν κατακτήσει την αυτογνωσία κρίνουν με καθαρότητα τους άλλους και απολαμβάνουν την εκτίμηση τους.
Η ολοκλήρωση του ανθρώπου επιτυγχάνεται με την αλληλεπίδραση.
Η ανθρωπιά χωρίς διαστρέβλωση δεν είναι επάγγελμα, ούτε μαθητική στάση, ούτε αυτοπροβολή. Αντίθετα είναι γεμάτη ενέργεια και προσφορά.
«Δίπλα στην προνομιακή μας ανατομία και την εξελιγμένη μας νόηση, θα πρέπει να ρίξουμε στη μάχη… τη συναισθηματική μας νοημοσύνη. Στο σημείο που βρισκόμαστε αυτή μοιάζει να είναι η μόνη λογική πρόοδος για το ανθρώπινο είδος…» Νικ Μπόστρομ (Σουηδός Φιλόσοφος).
*Η Κυριακή Ψαρουδάκη είναι Φιλόλογος
